Klasy 4-6 szkoły podstawowej
Uczniowie w roli reporterów i ekspertów z różnych dziedzin (lekarzy, psychologów, nauczycieli) tworzą program telewizyjny w oparciu o studium autentycznego przypadku opisanego w prasie, na temat hospitalizacji nastolatka w wyniku zaburzeń związanych z nadużywaniem komputera. Uczniowie próbują odpowiedzieć na pytanie „Jak mogło dojść do przedstawionej w prasie sytuacji”? Istotnym elementem warsztatu jest tworzenie listu do rodziców i do bohatera historii w których uczniowie ujawniają ważne potrzeby w relacji rodzic-dziecko.
Z doświadczenia pracy z rodzicami oraz uczniami wynika, że korzystanie przez dzieci i młodzież z treści niedozwolonych lub korzystanie z treści nieadekwatnych do wieku są częstym zjawiskiem. Co więcej — rodzice sami przyznają, że nie znają, ani nie kierują się międzynarodową klasyfikacją treści PEGI przy kupnie lub udostępnianiu dzieciom gier i aplikacji cyfrowych.
Ponieważ niewielka część rodziców zagłębia się w fabułę gier i aplikacji, z których korzystają dzieci, rzadko powstają przewodniki po świecie wirtualnym pisane dla rodziców.
Zauważalny trend nadopiekuńczości współczesnego rodzicielstwa tworzy przekonanie, że najbliższa okolica nie jest już bezpiecznym miejscem, co odstrasza dzieci od spontanicznych sportów i zabaw. Dzieci wybierają więc znane, łatwe i szybkie metody zaspokajania ważnych potrzeb tj. rekreacji, osiągnięć, przynależności. To komputer i gry.
Dzieci nie rozumieją zwykle ogólnego pojęcia „uzależnienie od komputera” i nie zdają sobie sprawy, że ma ono związek z „uzależnieniem od pobudzenia”. Naturalne pobudzenie dają dzieciom działania w innych ważnych obszarach ich życia: zainteresowania, satysfakcjonujące więzi z rówieśnikami i znaczącymi dorosłymi, ich ambicje i osiągnięcia edukacyjne oraz kultura norm grupowych, w której dorastają. Dlatego dyskusja na forum o doświadczeniach dzieci, postawach i stosunku do tych ważnych kwestii uważnie moderowana przez prowadzącego jest korzystna, bo modeluje konstruktywne postawy wśród uczniów.