Z doświadczenia pracy z rodzicami oraz uczniami wynika, że korzystanie przez dzieci i młodzież z treści niedozwolonych lub korzystanie z treści nieadekwatnych  do wieku są częstym zjawiskiem. Co więcej — rodzice sami przyznają, że nie znają, ani nie kierują się międzynarodową klasyfikacją treści PEGI przy kupnie lub udostępnianiu dzieciom gier i aplikacji cyfrowych. 

Ponieważ niewielka część rodziców zagłębia się w fabułę gier i aplikacji, z których korzystają dzieci, rzadko powstają  przewodniki po świecie wirtualnym pisane dla rodziców.

Zauważalny trend nadopiekuńczości współczesnego rodzicielstwa tworzy przekonanie, że najbliższa okolica nie jest już bezpiecznym miejscem, co odstrasza  dzieci od spontanicznych sportów i zabaw. Dzieci wybierają więc znane, łatwe i szybkie metody zaspokajania ważnych potrzeb tj. rekreacji, osiągnięć, przynależności. To komputer i gry.

Dzieci nie rozumieją zwykle ogólnego pojęcia „uzależnienie od komputera” i nie zdają sobie sprawy, że ma ono związek z „uzależnieniem od pobudzenia”. Naturalne pobudzenie dają dzieciom działania w innych ważnych obszarach  ich życia: zainteresowania, satysfakcjonujące więzi z rówieśnikami i znaczącymi dorosłymi, ich ambicje i osiągnięcia edukacyjne oraz kultura norm grupowych, w której dorastają. Dlatego dyskusja na forum o doświadczeniach dzieci, postawach i stosunku do tych ważnych kwestii uważnie moderowana przez prowadzącego jest korzystna, bo modeluje konstruktywne postawy wśród uczniów.