Klasy 2-4 szkoły podstawowej
Uczniowie wcielają się w role mieszkańców pewnej wyspy. Dni na wyspie są zorganizowane, każdy zna swoje obowiązki. Pewnej nocy na wyspie rozpętuje się wielka burza, po której rankiem okazuje się, że jeden z mieszkańców - chłopiec o imieniu Cyryl - leży w swoim domku i nie ma siły wstać. Jedyne co mówi to "NIE MAM SIŁY, NIC MI SIĘ NIE UDA". Okazuje się, że podczas burzy pękła Góra Wiary, co spowodowało, że Cyryl stracił wiarę w siebie. Uczniowie wyruszą w podróż pełną przeszkód, aby uratować Cyryla i przywrócić mu jego wiarę w siebie.
Dzieci często żyją pod presją oczekiwań dorosłych. Często oczekiwania te wiążą się z presją odczuwaną przez dzieci: „bycia najlepszym w jakiejś dziedzinie”. Rzadko docenia się zwykłe, codzienne aktywności dzieci jako źródło sukcesów i satysfakcji. Taka sytuacja obniża wiarę we własne możliwości i może być źródłem stresu u dzieci.
Wysoki poziom rywalizacji w klasach np. dotyczących osiągnięć sportowych lub naukowych powoduje, że dzieci z mniejszymi zdolnościami budują własny wizerunek jako osób mniej zdolnych i słabych. To może nasilać zachowania negatywne. Należy pamiętać, że przekonania na temat własnej osoby determinują poziom motywacji do działań służących własnemu rozwojowi.
W pracy wychowawczej warto wspierać dzieci w poszukiwaniu mocnych stron i ich własnych zasobów ponieważ to właśnie one pozwalają pokonywać trudności i życiowe wyzwania.
W grupach często słyszy się komunikaty osób dorosłych i dzieci, krytykujące pozytywne mówienie o sobie i innych, jako przejaw chwalenia się i egocentryzmu. Wprowadzenie zwyczaju szczerego komplementowania powoduje jednak, że dzieci lepiej czują się w swojej grupie. Co istotne, ułatwia to na wprowadzenie elementów pracy nad własnymi wadami, odnosząc pracę nad nimi do posiadanych zalet i zasobów (np. twoja cierpliwość może pomóc ci poprawić oceny).