Rytuał 3P (Przeproś, Poproś, Podziękuj)

 

#

 

CZAS TRWANIA

Potrzebujesz …. minut i czas na omówienie. 

 

PRZEBIEG

  • Usiądź z grupą w kręgu na krzesłach. Powiedz uczniom, że w kręgu obowiązują zasady bezpieczeństwa i wzajemnego szacunku.
  • Na środku kręgu postaw dwa zwrócone do siebie krzesła.
  • Ćwiczenie może składać się z trzech rund, które możesz wykorzystać w dowolnej kolejności, czy też korzystając jedynie z jednej, dwóch rund, w zależności od czasu i potrzeb klasy.
  • Runda 1: powiedz uczniom, że za chwilę będą mieli możliwość, skierowania bezpośredniej prośby do kogoś w klasie, np. Krzyś mówi: ,,Stasiu proszę cię, nie mów do mnie po nazwisku.” (Ważne, aby ucinać wszelkie komentarze i próby odbijania piłeczki, np. ale ja nie mówię do niego po nazwisku… Ale inni też mówią… Adresat ma po prostu usłyszeć i przyjąć prośbę).
  • Następnie zapytaj drugie dziecko: ,,Stasiu czy usłyszałeś prośbę?” ,,Czy potrzebujesz pomocy w zmianie swojego zachowania?” (np. rady jak to zrobić). Jeżeli dziecko zaczyna się zapierać, że przecież tak nie robi, mówimy po prostu: ,,Jeśli uważasz, że tego nie robisz, to kontynuuj to zachowanie i mów do Krzysia po imieniu”. W ten sposób uczymy uczniów, że w kierowaniu i przyjmowaniu próśb nie ma nic złego. Dodatkowo uczniowie uczą się, że spory są czymś naturalnym i w zdrowy sposób można je rozwiązywać, zamiast pielęgnować urazę i zaogniać konflikty.
  • Runda 2: Powiedz uczniom, że za chwilę będą mieli możliwość, skierowania przeprosin do kogoś w klasie. Wprowadź uczniów, mówiąc: każdy z nas popełnia błędy, to naturalny element życia. Cenną umiejętnością jest umieć się do nich przyznawać oraz przepraszać, jeżeli kogoś skrzywdziliśmy naszym słowem lub zachowaniem. Jeżeli jest w klasie ktoś, kogo chciałbyś przeprosić, teraz będziesz mógł to zrobić. Np. „Przepraszam Cię Wojtek za sytuację sprzed tygodnia…” (należy dopytać drugą stronę czy wie, o co chodzi, jak i autora przeprosin czy deklaruje poprawę zachowania).
  • Runda 3: Powiedz uczniom, że za chwilę będą mieli możliwość skierowania podziękowań do kogoś w klasie, np. Magda dziękuję ci, że ze mną jesteś… Franek dziękuje, że mniej mnie zagadujesz na matmie, niż dotychczas.

 

WAŻNE

Istotne jest utrzymać bezpośredni, ale pełen szacunku poziom komunikacji. Jako wychowawca pełnisz rolę mediatora. Dbaj o to, by uczniowie wypowiadali się poprzez komunikat JA, mówiąc w pierwszej osobie (np. „Złości mnie, gdy zabierasz moje rzeczy. Chciałabym, abyś przestał to robić lub byś najpierw pytał mnie o pozwolenie”).

 

OMÓWIENIE

  

 

MOC nowych inspiracji!