Warsztaty epsilon

WARTOŚCI W ŻYCIU CZŁOWIEKA , KSZTAŁTOWANIE POSTAW SPOŁECZNYCH

Grupa wiekowa

Klasy 1-3 klasy szkoły podstawowej

cele
Cel edukacyjny
Cel wychowawczy
cel korekcyjny
zarys narracji dramowej

W pewnym królestwie żyli król, królowa i księżniczka. Pewnego dnia król dostał wiadomość, że musi wyjechać do sąsiedniego królestwa. W zamku została więc królowa i księżniczka. Trzy dni po wyjedzie króla, królowa zamknęła się w swojej sali tronowej i była bardzo, bardzo smutna. Rycerze spotkają się z królową, od której usłyszą, że księżniczka uciekła z zamku, ponieważ dowiedziała się, że nikt nie chce się z nią bawić, jest nielubiana i niepotrzebna. Księżniczce było tak przykro i smutno, że uciekła do Czarnego Lasu. Królowa poprosi rycerzy, aby udali się do Czarnego Lasu na ratunek księżniczce. W trakcie podróży spotkają Starego Rycerza, który wskaże im drogę do Czarnej Wieży Smutku, gdzie ukryła się księżniczka. W trakcie podróży, aby dostać się do Wieży, rycerze będą musieli wspólnie stworzyć Klucz Współpracy, a następnie wypowiedzieć takie słowa, które przekonają księżniczkę do powrotu.

dlaczego powstał ten warsztat?

Dzieci w młodszym wieku szkolnym dopiero uczą się  rozpoznawać emocje. Nie zawsze są świadome konsekwencji wypowiadanych słów. W wychowaniu dziecka rzadko przykłada się właściwą wagę do znaczenia mentalizacji,  a zaspakajaniu jego materialnych potrzeb często nie towarzyszy dbałość o potrzeby emocjonalne. Skutkuje to mniejszą wrażliwością na innych i niższą zdolnością empatyzowania a także ukrywaniem własnych emocji.

Różnice środowiskowe (np. materialne lub w wartościach wychowawczych rodziców) mogą prowadzić do porównań  pomiędzy dziećmi, a w konsekwencji prowadzić do konfliktów. Skutkiem tego może być wykluczanie niektórych uczniów.

Dzieci uczą się poprzez modelowanie – dlatego tak ważna jest postawa dorosłych, którzy pokazują dzieciom jakimi wartościami powinno się kierować. Nauka pozytywnych komunikatów, które mogą być wspierające w trudnych sytuacjach również odbywa poprzez modelowanie.

Grupa wiekowa

Klasy 1-4 klasy szkoły podstawowej

cele
Cel edukacyjny
Cel wychowawczy
cel korekcyjny
zarys narracji dramowej

Uczniowie wcielają się w role pracowników stacji kosmicznej, którzy po odebraniu wiadomości zawierającej prośbę o pomoc rozpoczynają misję ratunkową. Podczas przygotowań do wyprawy wykazać się będą musieli umiejętnością współpracy i zgodnego działania. W czasie podróży dotrą na Błędną Planetę, zamieszkaną przez Potwora, który będzie naruszał ich granice osobiste. Ostatecznie dotrą na właściwą planetę, którą zaatakował wirus Egoizmu. Aby ją uratować muszą unieszkodliwić wirusa. Efektem ich działań będzie stworzenie Tronu Dobrego Słowa, dzięki któremu każdy z uczniów będzie mógł usłyszeć od pozostałych członków grupy oraz wychowawcy pozytywne zdania na swój temat.

dlaczego powstał ten warsztat?

W procesie wychowania i rozwoju dzieci często słyszą komunikaty wskazujące te obszary, w których są słabe, które wymagają dalszej nauki i ćwiczeń, natomiast rzadko słyszą komunikaty doceniające to, co już osiągnęły lub doceniające podejmowane wysiłki. Często też dorośli koncentrują się na  osiągnięciach szkolnych, nie zwracając uwagi na sukcesy w innych obszarach takich jak umiejętności społeczne, kompetencje emocjonalne czy wysoki poziom usamodzielnienia. Może to prowadzić do wytworzenia negatywnych przekonań na własny temat i skutkować niskim poziomem poczucia własnej wartości.

Z drugiej strony dorośli silniej i częściej wzmacniają dzieci w sytuacjach, gdy realizują one postawione przez nich cele. Powstaje wtedy „wydumane ego” lub „fałszywe self” – „Jestem tyle wart, za ile mnie pochwalą”.

Aby wspomagać prawidłowy rozwój dziecka, warto wzmacniać różnorodne jego zasoby, a jednocześnie wskazywać słabsze strony, które dzięki posiadanym zasobom może poprawić. Dziecko ma wtedy prawidłową wiedzę o sobie i może budować silne poczucie własnej wartości.

W wielu klasach obecna jest rywalizacja i koncentracja na popełnianych błędach, co często skutkuje odtrącaniem tych uczniów, którzy są słabsi. Może to prowadzić do podejmowania przez uczniów odtrącanych zachowań destrukcyjnych, aby zwrócić na siebie uwagę.

Grupa wiekowa

Klasy 2-4 szkoły podstawowej

cele
Cel edukacyjny
Cel wychowawczy
cel korekcyjny
zarys narracji dramowej

Uczniowie wcielają się w role mieszkańców pewnej wyspy. Dni na wyspie są zorganizowane, każdy zna swoje obowiązki. Pewnej nocy na wyspie rozpętuje się wielka burza, po której rankiem okazuje się, że jeden z mieszkańców – chłopiec o imieniu Cyryl – leży w swoim domku i nie ma siły wstać. Jedyne co mówi to “NIE MAM SIŁY, NIC MI SIĘ NIE UDA”. Okazuje się, że podczas burzy pękła Góra Wiary, co spowodowało, że Cyryl stracił wiarę w siebie. Uczniowie wyruszą w podróż pełną przeszkód, aby uratować Cyryla i przywrócić mu jego wiarę w siebie.

dlaczego powstał ten warsztat?

Dzieci często żyją pod presją oczekiwań dorosłych. Często oczekiwania te wiążą się z presją odczuwaną przez dzieci: „bycia najlepszym w jakiejś dziedzinie”. Rzadko docenia się zwykłe, codzienne aktywności dzieci jako źródło sukcesów i satysfakcji. Taka sytuacja obniża wiarę we własne możliwości i może być źródłem stresu  u dzieci.

Wysoki poziom rywalizacji w klasach np. dotyczących osiągnięć sportowych lub naukowych powoduje, że dzieci z mniejszymi zdolnościami budują własny wizerunek jako osób mniej zdolnych i słabych. To może nasilać zachowania negatywne. Należy pamiętać, że przekonania na temat własnej osoby determinują poziom motywacji do działań służących własnemu rozwojowi.

W pracy wychowawczej warto wspierać dzieci w poszukiwaniu mocnych stron i ich własnych zasobów ponieważ to właśnie one pozwalają pokonywać trudności i życiowe wyzwania.

W grupach często słyszy się komunikaty osób dorosłych i dzieci, krytykujące pozytywne mówienie o sobie i innych, jako przejaw chwalenia się i egocentryzmu. Wprowadzenie zwyczaju szczerego komplementowania powoduje jednak, że dzieci lepiej czują się w swojej grupie. Co istotne, ułatwia to na wprowadzenie elementów pracy nad własnymi wadami, odnosząc pracę nad nimi do posiadanych zalet i zasobów (np. twoja cierpliwość może pomóc ci poprawić oceny).

Grupa wiekowa

Klasy 2-4 szkoły podstawowej

cele
Cel edukacyjny
Cel wychowawczy
cel korekcyjny
zarys narracji dramowej

Uczniowie w rolach mieszkańców lukrowego miasta towarzyszą żeglarzowi, który szuka sposobu na poradzenie sobie ze swoją złością. W lukrowym mieście, gdzie dotychczas wszyscy odnosili się do siebie z szacunkiem, nastąpiła tajemnicza zmiana zachowania. Mieszkańcy zaczęli się kłócić i bić. Zadaniem uczniów będzie odkryć przyczynę tej zmiany i uratować miasto przed zagładą. Pomoże im w tym tajemniczy posąg.

dlaczego powstał ten warsztat?

Złość jest często traktowana jako negatywna emocja co tworzy przekonanie, że nie można jej odczuwać, mówić o niej. Dzieci ucząc się poprzez modelowanie obserwują dorosłych, którzy nie mówią o złości lecz pokazują ją poprzez krzyki czy też uderzanie.

Ta sytuacja powoduje, że dzieci nie znają innych sposobów na sygnalizowanie emocji złości, niż bicie czy też dokuczanie.

W sytuacji częstego niezaspokojenia potrzeb psychicznych (bezpieczeństwa, akceptacji, przynależności) pojawia się frustracja, której dzieci nie potrafią inaczej zakomunikować, niż poprzez zachowania nacechowane gniewem czy złością.

Zadaniem nas, dorosłych, jest stwarzać sytuacje, w której dzieci mogą w bezpieczny dla siebie sposób mówić o przyczynach złości i uczyć się nowych konstruktywnych sposobów jej rozładowywania.

Grupa wiekowa

Klasy 3-6 szkoły podstawowej

cele
Cel edukacyjny
Cel wychowawczy
cel korekcyjny
zarys narracji dramowej

Uczniowie wcielają się w role mieszkańców Lodowego Miasta, którzy zamarzli na skutek zaprzestania udzielania pomocy potrzebującym. Ich zadaniem będzie uratować społeczność, poprzez wprowadzenie atmosfery wzajemnego wsparcia oraz zrozumienia dla emocji innych.

dlaczego powstał ten warsztat?

Dzieci w środowisku szkolnym nieczęsto otrzymują przyzwolenie na okazywanie emocji. Rzadko również mogą usłyszeć wspierające komunikaty od innych. Coraz więcej działań wobec dzieci zorientowanych jest na rozwijanie indywidualnych zasobów i zdolności, a nie budowanie wspólnoty. Coraz trudniej przychodzi dzieciom radzić sobie z napięciem związanym ze swoim, bądź czyimś smutkiem.

Grupa wiekowa

Klasy 4-6 szkoły podstawowej

cele
Cel edukacyjny
Cel wychowawczy
cel korekcyjny
zarys narracji dramowej

Uczniowie wcielają się w role mieszkańców pewnej wyspy. Na wyspie znajduje się tajemniczy napis KARB. Mieszkańcy wyspy mają swoje zasady zachowania oraz rytuały, które pozwalają im żyć w zgodzie i atmosferze współdziałania. Od wielu lat mieszkańcom towarzyszy tajemniczy napis KARB. Pewnego dnia mieszkańcy na plaży odnajdują walizkę. Znalezienie walizki pozwoli mieszkańcom na odkrycie że napis KARB może być związany ze słowem BRAK. Uczniowie będą mieli za zadanie odkryć, czego brakuje osobom w ich wieku i w jaki sposób w grupie mogą sobie pomóc.

dlaczego powstał ten warsztat?

Dostępność wielu teorii dotyczących wychowania dzieci i zadań dorosłego w tym wychowaniu sprawiły, że bardzo często zatarciu uległy granice pomiędzy rolą dorosłego, a rolą dziecka . Brak sztywnej granicy pomiędzy tymi rolami pozwala z jednej strony na upodmiotowienie dziecka w relacji wychowawczej, z drugiej zaś jeśli ten brak sztywności jest źle pojmowany sprawia, że dziecko nie dostrzega żadnej granicy.

Brak granicy pomiędzy rolami dziecka a dorosłego w ich wzajemnej relacji powoduje zmniejszenie poczucia bezpieczeństwa u dziecka, a także wpływa na  jego zachowanie względem dorosłego. Dzieci w takiej sytuacji bardzo często nie potrafią  się odnaleźć w relacji z dorosłym, gdyż z jednej strony doświadczają sytuacji, że mogą zrobić i powiedzieć dorosłemu „wszystko”, z drugiej zaś za takie samo zachowanie są karane. Taka sytuacja może powodować u dziecka złość  i niezrozumienie, co przekłada się na jego np. zachowania agresywne.

W grupach 4-6 bardzo często pojawiają się konflikty pomiędzy chłopakami a dziewczynami. Warto uczyć dzieci, że te konflikty są naturalne i rozwojowe. Grupy jednopłciowe trzymają się razem tak mniej więcej do 7 klasy szkoły podstawowej. Dlatego nie warto na  siłę integrować chłopców i dziewcząt lecz pracować nad ich przyjazną koegzystencją.

Potrzeby psychiczne dzieci (np. potrzeba akceptacji, przynależności) często są pomijane  na rzecz zaspakajania potrzeb materialnych (posiadania przez dziecko np. wszystkich nowinek technicznych). Warto zwracać uwagę na to, że zaspokojone potrzeby materialne nie zastąpią tego, czego dziecko potrzebuje najbardziej: relacji z osobą dorosłą i rówieśnikami.

Warto dawać dzieciom przestrzeń do wypowiadania własnych potrzeb (my dorośli też tego nie potrafimy) – wypowiedzenie potrzeby zwiększa szanse na jej zaspokojenie np. przez  dorosłych czy rówieśników.

Grupa wiekowa

Klasy 7-8 szkoły podstawowej oraz szkoły ponadpodstawowe

cele
Cel edukacyjny
Cel wychowawczy
cel korekcyjny
zarys narracji dramowej

Uczniowie wcielają się w role 30-latków, którzy w wyniku pojawienia się groźnego wirusa muszą poddać się hibernacji na kolejne 20 lat. Aby mieć wpływ na wychowanie swoich dzieci, tworzą kapsułę czasu, w której umieszczają list zawierający najważniejsze dla nich wartości, którymi powinny kierować się ich dzieci.

dlaczego powstał ten warsztat?

Współcześnie młodzi ludzie żyją w świecie pełnym sprzeczności bez pewnych odpowiedzi. W świecie, gdzie wielkie idee często kompromitują się lub są demaskowane, a prawdy i wiedza, które uzyskujemy od rodziców, szkoły czy społeczeństwa są nieustannie kwestionowane. Wartości prezentowane przez dorosłych często są sprzeczne. Taka sytuacja powoduje zagubienie młodych ludzi. Trudno zapobiegać zachowaniom ryzykownym, gdy młodzi ludzie nie wiedzą jakimi wartościami się kierować.

epsilon-ksztalt-kontakt-2